ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
سلام
در اولین مطلبم قصد دارم هدف از وبلاگ نویسیم رو بیان کنم و کمی این موضوع رو شرح بدم ،
البته بهتر بود که به معرفی خودم در این مطلب می پرداختم ولی دیدم که میتونید برای شناخت من به پروفایلم نگاهی بکنید و اولین مطلبم رو اینطور شروع کنم :
بالاخره بعد از مدت ها کلنجار رفتن با خودم تصمیم به وبلاگ نویسی گرفتم ،
البته من از سال 1386 ، 2بار در پریود 2 ساله به وبلاگنویسی میپرداختم ولی تا زمانی که از این کار لذت نبری و ندونی که برای چه می نویسی و هدفت چیه نمیتونی به این کار ادامه بدی ، و آخرش هم با کوچک ترین دلیلی تصمیم به ترک وب نویسی میکنی.
زندگی من هم مثل تمام انسان ها فرازُ نشیب فراوانی داشته تا حدی که بارها و بارها در گذشته و آینده مجبور میشم کارها و سفرهایی انجام بدم که قابل پذیرش برای هیچکس در اطرافیانم نباشه ولی این مسیر زندی منه برای اینکه بتونم زندگیم رو شاد نگه دارم و زندگیم رو زیبا بسازم!
شاید نتونم از روزنوشت هام و خاطره هام و یا تفکراتم در اینجا بنویسم ولی مکانیه که هرازچند گاهی به اینجا سر میزنم و مطلبی مینویسم تا به جای بزارم از اندیشه ام و زندگیم و به نوعی آرامش و تخلیه روانی!
زندکی من در کنار یکی از بهترین خانواده های دنیا که عجیب ترینشونم هست آغاز شده و همیشه خدارو بخاطر چنین خانواده ای شکرگذار بودم ...
* هر یک از شما هم احتمالاً اهدافی از نوشتن دارید که نمونه هایی از اهداف وبلاگنویسی رو مثال می زنم که شامل اهداف خودم هم میشه :
هدف از وبلاگ نویسی من رسیدن به آرامش و بالابردن سطح علمی و اجتماعی و البته کمی هم ادبیه چون با خوب خوندن و دیدن مطالب دیگران هست که میتونی خوب بنویسی .
در واقع وبلاگ نویسی به نوعی هک کردن خاطرات و روزمرگی ها هست که بتونی برای آینده باقی بزاری که در واقع جای دفترچه خاطرات رو هم به طور کامل گرفته و فرق این دو نوع نوشتن در انتشار رخداد های روزانه و خاطران برای همه ی خواننده ها و وبگردها و وبلاگ نویس ها هست .
با وبلاگ نویسی میشه به نوعی نظر دیگران رو در مورد مطلبت ، دیدگاهت ، ایده ها یا حتی خواسته هات و ... بدونی ، و میتونی با این کار خودت رو اصلاح کنی و دید و نگاهت رو به مسائل گسترش بدی
وبلاگ نویسی به نوعی حتی میتونه آرامش بخش تو باشه یا حتی باعث شادابی تو بشه و شاید هم باعث این بشه که تو بعد از مدت ها به دیگران هم فکر کنی و در مورد خودشون یا کارهاشون و یا در مورد جوامعی که در اون زندگی میکنی فکر کنی و نظرت رو بیان کنی و از دیگران مشورت بخوای
در زمینه وبلاگ نویسی پیشنهاد میکنم مطالب زیر رو بخونید :
از ادیسون درس وبلاگ نویسی بگیرید!
آیا شما
راه درست وبلاگ نویسی را پیش گرفتهاید؟
وبلاگ نویسان مثل سربازان شطرنج هستند ، ما یه مشت سربازیم
سلام
با حرفات موافقم .. اولین قدم در نوشتن ِ یه مطلب ، دونستن ِ هدفت از نوشتنشه .. من خودم معمولا برای این مینویسم چون نوشتن بهم آرامش میده .. و از این طریق تمرین ِ نویسندگی هم میکنم .
وب ِ نو مبارک ..
پ.ن : اینجا چرا اسمایلی نداره ؟!!
آره
ممنون ُ
چه آهنگ محزونی
آدم دلش می خواد با این
آهنگ بزنه زیر گریه
سلام وبلاگت جالبه شبیه دفترچه خاطراته موفق باشی ادامه بده
سلام مر30000000000000 راست میگی
ما که نمیتونیم ولی حداقل شما موفق باشی...
خوشحال میشم بهم سر بزنی