غصه هم می گذرد ...

یاد سهراب بخیر ... چه زیبا گفت! :

نه تو میمانی و نه اندوه و نه هیچیک از مردم این آبادی ،

به حباب نگران لب یک رود قسم،

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،

غصه هم می گذرد ...

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند…

لحظه ها عریانند!

 به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان، هرگز !...

 

یاد سهراب بخیر.....

آن سپهری که تا لحظه خاموشی گفت:

تو مرا یاد کنی یا نکنی

باورت گر بشود یا نشود


حرفی نیست....

اما...


نفسم میگیرد در هوایی که نفس های تو نیست...........